ค้นหาอะไรก็เจอ...โดยกูเกิล

วันจันทร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

วันที่สองของทริป กัมพูชา เวียดนาม(โฮจิมินท์) 25 ก.ค. - 9 ส.ค. 2558


รถขนสินค้าระหว่างแดนที่มีให้เห็นเยอะมาก เป็นวิศวกรรมยานยนต์ที่ ไม่ธรรมดานะครับ

สวัสดีคราบ วันที่สองแว้ววว เขยิบเข้ามาอีกนิด จากเมื่อวานนอนที่อรัญฯ สระแก้ว มาวันที่สองเขยิบข้ามฝั่งแต่ไปไม่ไกลจากเมื่อคืนครับ นั่งรถสองแถว 15 บาทจากที่พักระยะทางประมาณ 6 กม.ไปตลาดโรงเกลือ จากนั้นก็เดินสำรวจสักเล็กน้อย เก็บภาพนิดหน่อย เพราะผมมองรวม ๆ แล้วสินค้าที่นี่ก็ไม่แตกต่างจากตลาดชายแดนที่อื่นทั่วไปนัก ต่างกันก็ตรงขนาดนี่แหละ ที่นี่ใหญ่มาก ใหญ่จนต้องมีรถกอล์ฟให้เช่าเพื่อขับ ช๊อปปิ้งกันเลยทีเดียว
สองแถวไปตลาดโรงเกลือ จาก บขส อรัญฯ 15 บาท
ราคารถตู้จากอนุสาวรีย์
หอยคลุก พริกเกลือ เห็นอยู่หลายร้าน ไม่กล้า ชิมครับ

นาฬิกาสักเรือน มั้ยครับ เหมือนอยู่ ในตู้แช่เลย

ถ้ามไม่อยากเมื่อยก็คันนี้เลยครับ
หลังจากเดินชมความยิ่งใหญ่ของตลาดโรงเกลือได้สักพัก พอเหงื่อออกซึม ๆ ก็ได้เวลาเตรียมตัวข้ามไปยังบ้านประเทศเพื่อนบ้าน เดินไปจนถึง ทางเข้าด่านตรวจขาออก ตาเหลือบไปเห็นร้านกาแฟ ติดกระจกแอร์ เย็น ๆ ที่ชื่อ Cross บวกกับร่างกายต้องการ คาเฟอีน ในระดับใกล้ลงแดง เลยตรงไปที่ร้านทันที จัดอเมริกาโน่ร้อนมาหนึ่งแก้ว
บาริสต้าร์ สาวชาวกัมพูชา
เหอะ ๆ น้ำร้อนเยอะไปมั้ย
ร้านโล่งๆ น่านั่ง แอร์เย็น มี WIFI ด้วย
เดินเข้าด่านตรวจ หนังสือเดินทางขาออก
ทางเข้าไปสู้ประเทศกัมพูชา

หลังจากได้อเมริกาโน่ รสจางๆ แก้วโตมาหนึ่งแก้วก็เดินไปด่านตรวจเอกสารขาออก (ฝั่งไทย) ช่องที่บอกว่ามีพาสปอตร์ ซึ่งถ้าข้ามฝั่งไปแล้ว ขากลับ กลับออกมาที่ด่านนี้ไม่ต้องกรอกเอกสารออกนอกประเทศนะครับ ยื่นพาสฯ แล้วออกไปได้เลย แต่สำหรับผมไม่ได้กลับเข้าทางเดิมเลยต้องกรอกเอกสารขาออกกันให้เรียบร้อยก่อนยื่นพาสฯ

ผ่านด่านฝั่งไทยก็เดินไปไม่ไกลถึงฝั่งกัมพูชา ด้วยความที่เค้าคงเห็นผมแบกเป้ใบโต เลยโดนเจ้าหน้าที่ด้านสาธารณะสุขกัมพูชา เรียกไปใช้เครื่องมือตรวจวัดไข้ จิ้มเข้าที่หน้าฝาก พร้อมทั้งกรอกเอกสารอีกเล็กน้อย ทั้ง ๆที่คนอื่นเค้าไม่เห็นจะต้องทำเลย (โชคดีจริงๆ เลยเรา 555)

สัมผัสแรกหลังจาก ผ่านด่าน ๆ คือ ความยิ่งใหญ่ของคาสิโน และความสามารถด้านการบรรทุกของ
ออกมาไม่ถึงนาทีก็โดนประกบครับ...โดยนายหน้ารถแท็กซี่
นายแบบโฆษณาครับ หล่อมั้ย
มื้อกลางวันสุดหรู 555 มาม่าหมูสับ ใส่ลูกชิ้น ตับ ไส้หมู ผัก  ขามละ 50 บาท
เครื่องปรุง ประทับใจพริกดองทั้งเม็ดอร่อยดี
ของหวานเป็นข้าวโพด(โปด)ต้ม ฝักละสิบบาท
หลังจากผ่านด่านต่าง ๆ มาได้ (ก็ได้ขึ้นเลเวล อ้าวไม่ใช่และติดเกมไปหน่อย..) ก็โดนประกบครับ โดยนายหน้ารถเท็กซี่ พูด โน้น นี้ นั้น จะไปใหน จะไปส่ง คิดไม่แพง สองคนออกรถเลย ประมาณนั้น เนื่องจากตอนนั้นเรายังไม่พร้อมครับ เลยแก้เกมโดยการนั่งกิน มาม่าที่ร้านก๋วยเตี๋ยวริมทางมันซะเลย แล้วพี่แกก็จากไป ทิ้งไว้แต่เบอร์โทร (กลยุทธแบบนี้ใครที่แบกเป้เที่ยวแล้วเจอเหตุการณ์คล้ายผม นำไปใช้ได้นะครับ)
หลังจากเสร็จมื้อกลางวันและหารือกันเรียบร้อยเราตกลงจะพักที่นี่ หนึ่งคืนครับ เมื่อได้ข้อสรุปก็เดินหาที่พักครับ และได้ที่พักไม่ไกลจากด่านเท่าไหร่ ราคา  550 บาทต่อคืน มีแอร์ ทีวี wifi ชื่อ SophalThavy Guest House  (โสพันทวี เกสต์เฮ้าส์)
ห้องพักคืนนี้ ราคา 550 บาท
จำไม่ได้ว่าเค้าเรียกว่าอะไร เอาเป็นแหนมปลาปิ้ง ละกันครับ
อันนี้ไม่รู้เรียกอะไร ที่อยู่ในห่อปิ้ง มาแล้วรสชาติเหมือนแหนมปลา รสหวานกินกับผัก น้ำจิ้มถั่วลิสง ขนมจีน
ไข่ข้าว (ข้างในมีลูกเจี้ยบตัวให้เรากินด้วย)
ถาดขนมหวานมีทุกร้าน ตามร้านอาหารริมทาง แต่ดูจากสภาพแล้ว น่าจะผ่ามาหลายวัน
แซนวิต ริมทาง แก้หิว
แม่ครัวท้องถิ่นที่เราฝากท้องมื้อเย็นครับ
หน้าตาคุ้น ๆ เนอะ ข้าวหมูทอดกระเทียมไข่เจียว
ไก่ผัดพริกแกง ใส่ถั่วลิสง
หลังจากได้ที่พัก และพักผ่อนกันสักนิดหน่อย ตอนเย็นเราก็ออกเดินเที่ยวกันครับ จริง ๆ แล้วที่ปอยเปตไม่ได้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่นิยม นอกจากมาเล่นคาสิโน และการค้าขายชายแดนที่นี่ก็เป็นทางผ่านไปที่อื่นซะมากกว่า เราเดินกันไม่ไกลมากผ่าน ร้านอาหารริมทางก็แวะชิมกันพอรู้รส จากนั้นก็กลับโรงแรม มาจบมื้อเย็นที่ร้านอาหารข้างโรงแรม สั่งเมนูสุดยาก ทดลองฝีมือแม่ครัว โดยผมสั่งข้าวหมูกระเทียม เพื่อนผมสั่งผัดซี้อิ้วหมู อิ่มเลย คนละ 50 บาท แถมได้เห็นเค้าทำเมนูแปลกนิด ๆ คือ ข้าวราดไก่ผัดพริกแกงใส่ถั่วลิสง
อิ่มครับข้าวเยอะมาก อิ่มแล้วก็ได้เวลานอน กลับห้องพักนั่งทำภาระกิจติดพันกันซะเล็กน้อย เที่ยงคืนพอดีก็นอน เจอกันใหม่ที่เสียบเรียบครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคราบบ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น