ค้นหาอะไรก็เจอ...โดยกูเกิล

วันพุธที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557

เดินทางสู่แขวงเชียงขวาง เมืองแห่งทุ่งไหหินและทุ่นระเบิด ประเทศลาว

ออกจากหลวงพระบางตอนช่วงสาย ๆ มุ่งหน้าสู่ แขวงเชียงขวาง ดินแดนของ ทุ่งไหหิน ที่เต็มไปด้วยไหโบราณ และทุ่นระเบิดที่ตกค้างจากสมัยสงครามเวียดนาม ซึ่งในครั้งนั้น ขบวน การปะเทดลาว ได้เป็นพันธมิตรกับ โฮจิมินห์ ใช้เส้นทางเชียงขวางสำหรับส่งกำลังบำรุงและเป็นฐานที่มั่น จึงทำให้ที่นี่เป็นจุดที่สหรัฐอเมริกามาทิ้งระเบิดเป็นจำนวนมาก และตกค้างมาจนถึงปัจจุบันก็ยังหากันไม่หมด และยังมีผู้ที่ได้รับผละกระทบจากระเบิดที่ตกค้างนี้จนถึงปัจจุบัน ขณะที่ผมไปเที่ยวทุ่งไหหินยัง เห็นเจ้าหน้าที่ทำงานหาทุ่นระเบิดที่ตกค้างอยู่เลย

สมาชิกผู้ร่วมเดินทาง
เราเดินทางโดยรถโดยสารประจำทาง (ไม่ปรับอากาศ)  โชคดีที่อากาศไม่ร้อน และระยะทางไม่ไกลมาก เราซื้ออาหารจากหลวงพระบางไปเป็นเสบียงสำหรับมื้อกลางวันด้วย เพราะน่าจะถึงเชียงขวางประมาณช่วงเย็น สองข้างที่ผ่านก็ลัดเลาะไปตามป่าเขามีฝนตก หมอกบางๆ ทำให้อากาศเย็นสบายเลย แต่ถนนค่อนข้างลื่น บางช่วงเป็นดินเนื่องจากกำลังสร้างทางกันอยู่ อันตรายเหมือนกันครับ มีอุบัติเหตุให้เห็นด้วยเป็นรถบรรทุกสินค้า ลื่นตกลงไปข้างทาง โชคดีที่ไม่ร้ายแรงมาก
จอดพักริมทาง
ระหว่างทางจากหลวงพระบางไป เชียงขวาง หมอกลง อากาศเย็นครับ
เสบียงมื้อกลางวัน ซื้อมาจาก โจมา หลวงพระบาง
ถนนลื่น รถบรรทุกตกข้างทาง ต้อง รอประมาณ คึ่ง ชั่วโมงถึงจะผ่านไปได้
เฝอร้านริมทาง ที่รถจอดให้กินอาหารกลางวัน

ป่าไม้ที่ ลาว เค้าอุคมสมบูรณ์ จริง ๆ ครับ
ระหว่างทางก็มีการหยุดรถให้เข้าห้องน้ำสองสามครั้ง ก็คือแวะเข้าป่าข้างทางนั้นละครับ เลือกกันตามสะดวกพวกผู้หญิงก็เข้าไปในป่าลึกหน่อย ส่วนพวกหนุ่ม ๆ ก็ริมทางนั้นเลยครับ แล้วแวะกินอาหารกลางวัน ที่ร้านเฝอริมทาง ซึ่งนอกจากเฝอก็มีอาหารอย่างอื่นด้วย พวกข้าวเหนียวหมูย่าง อะไรประมาณนั้น หลังจากมื้อกลางวันก็ลุยกันยาว ๆ ไปจนถึงเชียงขวาง

แวะกินมื้อกลางวัน
รถขนไม้ แต่ละทอนนั้นใหญ่มากครับ
ถึงสถานีขนส่งที่เชียงขวาง
บรรยากาศที่สถานีขนส่งที่เชียงขวาง
นั่งรถเข้าไปหาที่พักในเมืองครับ
เราถึงเชียงขวางกันประมาณห้าโมงเย็นครับ พอถึงขนส่งก็หารถเข้าเมือง เรานั่งรถสามล้อเข้าไปในเมืองซึ่งเราจองโรงแรมผ่าน Agoda เอาไว้เรียบร้อยแล้ว พอเข้าที่พักเรียบร้อยพักผ่อนสักแปป ก็ได้เวลามื้อเย็นครับ ไปหาของอร่อยกินที่เชียงขวางกันครับ